بررسی اثر ضد باکتریایی نانو ذرات نقره با مشتقات تیازول، ایمیدازول و تتراهیدروپیریدین علیه باکتری های گرم منفی بیماریزای بیمارستانی

زمینه و اهداف: نانو ذرات نقره و مشتقات تیازول، ایمیدازول و تتراهیدروپیریدین، همگی از ترکیبات ضد باکتریایی جدیدی هستند که شناسایی و مقایسه اثرات ضد باکتریایی آن ها می تواند به تسهیل انتخاب ترکیبات جایگزین آنتی بیوتیک ها برای مقابله با سویه های مقاوم به خصوص در باکتری های گرم منفی بیمارستانی کمک کند. در این مطالعه اثر ضد باکتریایی مشقات تیازول، ایمیدازول، تتراهیدروپیریدین و نانو ذرات نقره بر سه باکتری گرم منفی proteus mirabilis، acinetobacter baumannii و shigella dysenteriae بررسی گردید. مواد و روش کار: برای بررسی و مقایسه اثر ضد باکتریایی، از روش انتشار در دیسک برای اندازه گیری قطر هاله مهار رشد و از روش براث میکرو دایلوشن برای تعیین حداقل غلظت بازدارندگی رشد (mic) استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که مشتقات تیازول، ایمیدازول و تتراهیدروپیریدین و نانو ذرات نقره فاقد اثر مهاری بر a. baumanni بودند، همچنین اثر مهاری مشتقات ایمیدازول، تتراهیدروپیریدین و مشتقات a-c6 تیازول بر روی هیچ کدام از باکتری ها مشاهده نگردید. در این مطالعه قطر هاله 17/5و 18/5میلی متر و mic 125 و 62/5 میکروگرم بر میلی لیتر برای اثر مهاری مشتق d6 تیازول به ترتیب روی p. mirabilis و s. dysenteriae ثبت گردید، همچنین نانو ذرات نقره نیز با قطر هاله 13/4و 15/2میلی متر و mic 1125 و 562/5میکروگرم بر میلی لیتر به ترتیب روی p. mirabilis و  dysenteriae   s.اثر مهاری داشتند. نتیجه گیری: در این مطالعه قدرت ضد باکتریایی مشتق تیازول نسبت به نانو ذرات نقره اثبات شد.